Pisani lako i jednostavno, raspricano, bez strogosti i gustine, romani Gordane Kuic uglavnom postuju sva klasicna pravila hronicarskog pripovedanja: obilje detalja, linearno vodenje fabule i neposredno kazivanje kroz koju naviru raznovrsni likovi, brojne privatne sudbine rasuti znaci prepoznatiljivog vremena. Podesene zanru porodicnog i gradanskog romana, te knjige imaju nesto od prisne prostodusnosti kakvu publika jods uvek rado prihvata... Urbanog sadrzaja, sa odnosima koji pocivaju na srodstvima, ljubavima, brakovima, stradanjima i potucanjima Jevreja i Srba, njeni romani prvenstveno obradjuju zivot u gradjanskim krugovima. Tu se govore razni jezici, tu se radi i cesto putuje, susrecu se bezbrojni ljudi i glavne zivotne teme nalaze iskljucivo u okvirima porodicnih, drustvenih i intelektualnih dodira. Ona pripoveda sa lakocom i toplinom, jednostavno a mudro, stilom koji pleni.
